رابطه تعلل‌ورزی تحصیلی و ادراک از ساختار کلاس: نقش باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ‌تعلل ­ورزی با ادراک از ساختار کلاس درس و تبیین نقش خودتنظیمی (باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی) و جنسیت در این ارتباط است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی (چندگانه) بود. جامعه پژوهش دانش ­آموزان پایۀ دوم متوسطه شهر بیرجند بودند و گروه نمونه 400 نفر (200 دختر، 200 پسر) به شیوه ‌خوشه­ ای و تصادفی انتخاب شدند. مقیاس تعلل ­ورزی تحصیلی نسخه دانش‌آموز (PASS، سولومون و راتبلوم، 1984)، ادراک از ساختار کلاس درس بلک برن (1988)، و راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (پینتریچ و همکاران، 1991) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. داده ­ها با روش رگرسیون چندگانه ‌همزمان و تحلیل واریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ­های پژوهش نشان داد که متغیرهای جنسیت، ‌ارزشیابی تبحری، اضطراب امتحان ‌و راهبردهای فراشناختی پیش­ بینی کننده­ های معنادار تعلل ­ورزی هستند. همچنین دانش ­آموزان دختر و پسر در مؤلفه ­های ادراک از ساختار کلاس (به ­جز مؤلفة ‌تکالیف انگیزشی)، ‌باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با هم تفاوت دارند. به ­علاوه، ‌تکالیف انگیزشی و حمایت از خودمختاری از مؤلفه‌های ادراک از ساختار کلاس درس، پیش ­بینی کننده‌ خودتنظیمی هستند.